دروووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووود

بنده هم توصيه  مي کنم ما شاهنامه زياد بخونيم کتابي بسيار مقدس از لحاظ ايراني بودنش هست .
   
بنياد نهادن جشن سده
يـکـي روز شـاه جــهــان ســـوي کــــوه...............گــذر کـــرد بــا چــنــد کــس هـم گــروه
يک روز هوشنگ ، پادشاه جهان با چند نفر از يارانش از کنار کوهي عبور مي کردند
پـــــديـــد آمــــــد از دور چــيــــــزي دراز...............ســيـــه رنـــگ و تــيـــره تـن و تـيــز تـاز
ناگهان مار سياه و قوي و دراز اندامي به سرعت از دور نمايان شد
دو چشم از بر سر ، چو دو چشمه خون...............ز دود دهــــانـــش جـهــان تــيــره گـــون
دو چشم او مانند دو چشمه ي خون قرمز رنگ بود و از دهانش دود تيره رنگي بيرون مي آمد
نــگـــه کــرد هـوشنــگ بـا هوش سنگ...............گــرفـتش يـکي سنگ و شد پيش جنگ
هوشنگ ، با هوش و ذکاوت به سنگ نگاه کرد و سنگ را در دست گرفت و به جنگ مار رفت
بــه زور کــيـــانــــي بــيــازيـــد دســــت...............جـهــانــســوز مار ، از جــهـانجـو بجست
با قدرت و زور کياني سنگ را به طرف مار پرتاب کرد ، ولي مار با چالاکي فرار کرد
بــر آمــد بــه سنـگ گـران ، سنگ خورد...............هم آن و هم اين سنگ بشکسـت خورد
سنگي که هوشنگ پرتاب کرده بود ، به سنگ بزرگي برخورد کرد و هر دو سنگ به تکه هاي
ريزي شکسته شدند
فــروغــي پــديــد آمــد از هـر دو سنــگ...............دل سـنــگ گـــشـــت از فــروغ آذرنـــگ
از برخورد اين سنگ ها جرقه هايي ظاهر شد و سنگ از آن جرقه ها آذرنگ شد
نـشــد مـــار کــشــتــه ولــيـــکــن ز راز...............پــديـــد آمــد آتــش از آن ســنــگ بــــاز
آن مار کشته نشد ، ولي راز پديد آمدن آتش از آن سنگ آشکار شد
هــر آنــکــس کــه بـر سنــگ آهـن زدي...............ازو روشـــنــــــائــــي پـــديــــد آمـــــدي
از آن پس هر کس که با آهن به سنگ ضربه مي زد ( برخورد دو سنگ خارا ) ، از آن
روشنائي و آتش بوجود مي آمد
جــهـانـــدار پــيــش جـــهـــان آفـــريـــن...............نــيـــــايـــش هـمـــي کرد و خواند آفرين
جهاندار (هوشنگ ) در نزد پروردگار يکتا نيايش کرد و نزد او سپاس گفت
کــه او را فـــروغــي چــنـيــن هديـه داد...............هـمــيـــن آتـــــش آنــگــــاه قـبــلـه نهاد
که به او چنين نور و روشنائي را هديه داده است. و از آن پس آتش را به عنوان قبله قرار داد
بـگـفـتـــا فــــروغ اســـت ايــن ايــــزدي...............پــرسـتــيــد بــايــــد ، اگــــر بـــخــــردي
او به مردم يادآور شد که اين نور و روشنائي از قدرت ها و نعمت هاي يزدان است
، پس اگر صاحب خرد و انديشه هستيم، بايد يزدان يکتا را پرستش کنيم
شــب آمــد ، بــرافـروخــت آتش چو کوه...............هــمــــان شــــاه در گــــرد او بـــا گــروه
هنگام شب ، آتشي به بزرگي يک کوه افروختند و هوشنگ شاه و گروهي از ياران او در گرد
آتش جمع شدند
يــکي جـشن کرد آن شـب و بـاده خورد...............ســـده نـــام آن جــشــن فـرخـنـده کـرد
آن شب را جشن گرفتند و شادي بسيار کردند. هوشنگ نام آن جشن را "سده " گذاشت
ز هـوشـنــگ مــانــد ايـن سـده يـادگــار...............بــســـي بـــاد چـون او دگـــر شـــهـريـار
"جشن سده" از هوشنگ به يادگار ماند. شهرياران بسياري مانند هوشنگ هستند
کــز آبــــاد کـــردن جـــهــان شـــاد کــرد...............جـهــانــي بـــه نــيــکــي ازو يـــاد کـــرد
که با آباد کردن جهان ، مردم را شاد کردند و مردم از آنها به نيکي ياد مي کردند
بـــدان ايـــــزدي ، فــــر و جــــاه کــيــان...............ز نــخـجـيــــــر ، گـــور و گـــــوزن ژيــــان
بعد از آن با شکوه و جلال کياني ، گور و گوزن و آهو را در شکارگاه ها...
جــدا کــــرد گـــــاو و خــــر و گــوسپـنـد...............بـــــورز آوريــــد آنــچـــه بـــُد ســودمـنــد
... از گاو و خر و گوسفند جدا کرد و از آنها در زمينه هايي که سودمند بودند استفاده کرد
جـهــانـــدار ، هــوشـنـگ با هـوش گفت...............بــداريـــدشـــان را جــــدا ، جـفـت جفت
شاه جهان ، هوشنگ با هوش گفت که اينها را جدا و جفت جفت نگهداري کنيد
بــديـشـان بـورزيــد و زيــشــان خــوريــد...............هـمــــي بــــا چــرا خـويـشـتـن پــروريـد
آنها را پرورش دهيد و در کشت و ورز از آنها استفاده کنيد و از شير آنها بخوريد
ز پـــويـنــدگـان ، هـر که مويش نکوست....

محسن جان کاملاً حرف منطقي و بجايي زدي . چشم . اولاً من يک کتاب بهتون معرفي ميکنم اميدوارم بخونيد و متوجه بشيد که از صحبت من برداشت غلط کرديد . به دليل اينکه من اين کتاب رو خيلي دوست دارم . 

نام کتاب:  زرتشت پيامبر ( ايران باستان)  / موضوع: پيامبران - تاريخ ايران / نويسنده: سعيد قانعي/ ناشر: به آفرين/ نوبت چاپ: سوم/ تعداد صفحات: 368 صفحه / تيراژ: 3250 نسخه/ قطع: وزيري گالينگور قيمت: 56500 ريال  هست . اميدوارم بتونيد مطالعه کنيد اين يک کتاب پر بار و مفيدي هست .
 

2 تا کتاب ديگه هم هست اينها هم کتابهاي خوبي هستن . يکي اينچنين گفت زرتشت تاليف نيچه  / دوم:  آيين زرتشت از کسروي .

خانوم نوشابه من جاهل نيستم  و شما ظاهراً ناراحتي اعصاب داريد اگر متوجه نشديد چي گفتم سوال کنيد تا براتون توضيح بدم .  نه خير خيلي از پيامبران قبل از اسلام و حضرت محمد هم يکتا پرستي رو تبليغ کردن خيي هم خوب تبليغ کردن . من به سوال آيا ايرانيان قديم آتش پرست بودند؟  جواب دادم . الان هم روي حرفم هستم . هيچوقت کسي آتش رو نپرستيده و تا الان هم کسي آتش رو نميپرستن . آتش همواره مقدس بوده و به عنوان يک چيز مقدس قبولش دارند . شما همين الان به يک زرتشتي بگي آتش پرست هستي به شما ميخنده . من نميخوام بگم يکتا پرستي وجود نداشته . تازه کاملاً برعکس که همين زرتشت هم يکتا پرست بوده و همونطور که گفته شد زرتشت خداي خودش رو اهورا مزدا ناميد و گفت خدا ( اهورا مزدا ) او را برگزيده .

پريا  هم حرف منو متوجه  شد و از پاسخي که داده کاملاً مشخصه که منظور منو فهميده . اما شما متوجه نشديد . خودتون رو کنترل کنيد لطفاً.

خانوم  نوشابه کي اين حرفا رو به شما ياد داده يا از کجا خوندين که ايرانيان از اول يکتا پرست بودند  ؟اعراب يکتا پرستي رو ترويج کردند که به ايران هم رخنه کرد . البته متاًسفانه ما در حال حاضر اون چيزي نيستيم که بوديم .

شما لطفاً از منابع معتبر تري در مورد اين  قضيه مطالعه بفرماييد . مثال صحبت هاي دکتر بهرام مشيري رو در اين باره گوش کنيد .

نه ! ايرانيان قبل از ورود  اسلام زرتشتي بودند و آتش در دين  زرتشت يك نماد است كه به پيروان خود ميگويد :

?ـ همچون آتش پاک و درخشنده باشند .

?ـ همانگونه که پيوسته شعله هاي آتش رو به بالا ميرود پيروان وي نيز به سوي بالا يعني به طرف روحانيت و انسانيت و ترقي و تعالي عروج يابند.

?ـ آتش با هرچه برخورد کند آنرا نيز چون خود درخشان ميكند .

?ـ شعله هاي آتش هيچگاه به سوي پايين ميل نميکنند آنها نيز بکوشند تا مجذوب خواهش هاي نفساني نشوند .

?ـ همانطور که آتش چيزهاي نا پاک را پاک مي کند و خود آلوده نمي شود آنها نيز با بدي مبارزه كنند  بي آنکه خود آلوده آن شوند .

 ?ـ آتش منبع زيبايي و اساس حيات فعال و بيقرار است و تا بازپسين لحظه حيات از کوشش باز نمي ايستد                                                                                                                 

مپندار كه آتش پرستان بدند       پرستنده پاك يزدان بدند

                                                                            (( فردوسي ))