1387/06/15

حافظه ROM حافظه ROM يک نوع مدار مجتمع (IC) است که در زمان ساخت داده هائي در آن ذخيره مي گردد. اين نوع از حافظه ها علاوه بر استفاده در کامپيوترهاي شخصي در ساير دستگاههاي الکترونيکي نيز بخدمت گرفته مي شوند. حافظه هاي ROM از لحاظ تکنولوژي استفاده شده، داراي انواع زير مي باشند: # * ROM # PROM # EPROM # EEPROM * FlashMemory هر يک از مدل هاي فوق داراي ويژگي هاي منحصربفرد خود مي باشند . حافظه هاي فوق در موارد زيرداراي ويژگي مشابه مي باشند: داده هاي ذخيره شده در اين نوع تراشه ها " غير فرار " بوده و پس از خاموش شدن منبع تامين انرژي اطلاعات خود را از دست نمي دهند. داده هاي ذخيره شده در اين نوع از حافظه ها غير قابل تغيير بوده و يا اعمال تغييرات در آنها مستلزم انجام عمليات خاصي است. مباني حافظه هاي ROM حافظه ROM از تراشه هائي شامل شبکه اي از سطر و ستون تشکيل شده است ( نظير حافظه RAM) . هر سطر وستون در يک نقظه يکديگر را قطع مي نمايند. تراشه هاي ROM داراي تفاوت اساسي با تراشه هاي RAM مي باشند. حافظه RAM از " ترانزيستور " بمنظور فعال و يا غيرفعال نمودن دستيابي به يک " خازن " در نقاط برخورد سطر و ستون ، استفاده مي نمايند.در صورتيکه تراشه هاي ROM از يک " ديود" (Diode) استفاده مي نمايد. در صورتيکه خطوط مربوطه "يک" باشند براي اتصال از ديود استفاده شده و اگر مقدار "صفر" باشد خطوط به يکديگر متصل نخواهند شد. ديود، صرفا" امکان حرکت " جريان " را در يک جهت ايجاد کرده و داراي يک نقطه آستانه خاص است . اين نقطه اصطلاحا" (Forward breakover) ناميده مي شود. نقطه فوق ميزان جريان مورد نياز براي عبور توسط ديود را مشخص مي کند. در تراشه اي مبتني بر سيليکون نظير پردازنده ها و حافظه ، ولتاژ Forwardbreakover تقريبا" معادل شش دهم ولت است .با بهره گيري از ويژگي منحصر بفرد ديود، يک تراشه ROM قادر به ارسال يک شارژ بالاتر از Forward breakover و پايين تر از ستون متناسب با سطر انتخابي ground شده در يک سلول خاص است .در صورتيکه ديود در سلول مورد نظر ارائه گردد، شارژ هدايت شده (از طريق Ground ) و با توجه به سيستم باينري ( صفر و يک )، سلول يک خوانده مي شود ( مقدار آن 1 خواهد بود) در صورتيکه مقدار سلول صفر باشد در محل برخورد سطر و ستون ديودي وجود نداشته و شارژ در ستون ، به سطر مورد نظر منتقل نخواهد شد. همانطور که اشاره گرديد، تراشه ROM ، مستلزم برنامه نويسي وذخيره داده در زمان ساخت است . يک تراشه استاندارد ROM را نمي توان برنامه ريزي مجدد و اطلاعات جديدي را در آن نوشت . در صورتيکه داده ها درست نبوده و يا مستلزم تغيير و يا ويرايش باشند، مي بايست تراشه را دور انداخت و مجددا" از ابتدا عمليات برنامه ريزي يک تراشه جديد را انجام داد.فرآيند ايجاد تمپليت اوليه براي تراشه هاي ROM دشوار است .اما مزيت حافظه ROM بر برخي معايب آن غلبه مي نمايد. زمانيکه تمپليت تکميل گرديد تراشه آماده شده، مي تواند بصورت انبوه و با قيمت ارزان به فروش رسد.اين نوع از حافظه ها از برق ناچيزي استفاده کرده ، قابل اعتماد بوده و در رابطه با اغلب دستگاههاي الکترونيکي کوچک، شامل تمامي دستورالعمل هاي لازم بمنظور کنترل دستگاه مورد نظر خواهند بود.استفاده از اين نوع تراشه ها در برخي از اسباب بازيها براي نواختن موسيقي، آواز و ... متداول است . حافظه PROM توليد تراشه هاي ROM مستلزم صرف وقت و هزينه بالائي است .بدين منظور اغلب توليد کنندگان ، نوع خاصي از اين نوع حافظه ها را که PROM (ProgrammableRead-OnlyMemory) ناميده مي شوند ، توليد مي کنند.اين نوع از تراشه ها با محتويات خالي با قيمت مناسب عرضه شده و مي تواند توسط هر شخص با استفاده از دستگاههاي خاصي که Programmer ناميده مي شوند ، برنامه ريزي گردند. ساختار اين نوع از تراشه ها مشابه ROM بوده با اين تفاوت که در محل برخورد هر سطر و ستون از يک فيوز( براي اتصال به يکديگر) استفاده مي گردد. يک شارژ که از طريق يک ستون ارسال مي گردد از طريق فيوز به يک سلول پاس داده شده و بدين ترتيب به يک سطر Grounded که نماينگر مقدار "يک" است ، ارسال خواهد شد. با توجه به اينکه تمام سلول ها داراي يک فيوز مي باشند، درحالت اوليه ( خالي )، يک تراشه PROM داراي مقدار اوليه " يک" است . بمنظور تغيير مقدار يک سلول به صفر، از يک Programmer براي ارسال يک جريان خاص به سلول مورد نظر، استفاده مي گردد.ولتاژ بالا، باعث قطع اتصال بين سطر و ستون (سوختن فيوز) خواهد کرد. فرآيند فوق را " Burning thePROM " مي گويند. حافظه هاي PROM صرفا" يک بار قابل برنامه ريزي هستند. حافظه هاي فوق نسبت به RAM شکن