1389/01/04

الهي به مستان جام شهود

به عقل آفرينان بزم وجود

به آنان که بي باده مست آمدند

ننوشيده مي مي پرست آمدند

دلم مجمر آتش طور کن

گلم ساغر آب انگور کن

به ساغر کشان شراب ازل

به ميخاره گان مي لم يزل

به عشقي که شد از ازل آشکار

به حسني که شد عشق را پرده دار

دلم مجمر آتش طور کن

گلم ساغر آب انگور کن

در اين حال مستي صفا کردم

تو را اي خدا من صدا کردم

از اين روزگاري که من ديده ام

چه شبها خدايا خدا کردم

نهادم سر سجده بر خاکت

به درگاهت امشب دعا کردم

شرار عمر فاني من

طلوع جاودان تويي تو

نشان ناتواني من

توان بي نشان تو يي تو

تو شور عشقم داده اي

مرا تو رسوا کرده اي

بکوي اهل دل مرا

تو مست و شيدا کرده اي

کجا روم که چاره ساز اي خدا تويي

نياز هر چه بي نياز اي خدا تويي...