بيوگرافي - محسن نامجو


«محسن نامجو» متولد سال 1355 در تربت جام است. از سال 67 با يادگيري سولفژ و نت خواني،

همچنين آموزش رديف آوازي نزد «نصرالله ناصح پور» (که از جمله شاگردانش مي توان به صديق

تعريف يا هنگامه اخوان اشاره کرد) پي گيري جدي هنر موسيقي را آغاز کرد. نامجو سال 73 وارد

دانشکده تئاتر شد و سال بعد هم به دانشگاه هنرهاي زيبا پا گذاشت تا موسيقي بخواند. او تاکنون براي

حدود 8 نمايش موزيک ساخته که از جمله آن ها مي توان «تکيه ملت» (به کارگرداني حسين کياني) را

نام برد که سال گذشته به روي صحنه رفت. همچنين «من بايد برم، خيلي ديرم شده» (نوشته محمد

چرم شير و کارگرداني محمد عاقبتي). نامجو براي چند فيلم هم موزيک متن ساخته؛ از جمله: براي

آمدنت دعا مي کنم (که نوروز 86 از تلويزيون ايران پخش شد)، حفره، اقوام، کنتراست، در سه ثانيه

اتفاق افتاد، مرگ مرگ و... ضمناً «سامان سالور» از فعاليت هاي نامجو فيلم مستندي ساخته به نام

«آرامش با ديازپام ده».

اين موزيسين جوان از سال 82 شروع به ضبط آثار خود کرد که حاصل اين کار، تهيه حدود 30

تراک در قالب 4 آلبوم منتشر نشده است؛ آلبوم هايي که نام هاي عجيب و غريبي هم دارند: باد و بودا،

جبر جغرافيايي، ترنج و عقايد نوکانتي. تهيه کننده همه اين آلبوم ها خود او بوده است. اما مشکل

اينجاست که نامجو هنوز موفق نشده کارهاي خود را منتشر کند. او مشکلاتي که سر راه انتشار آلبوم

هايش وجود دارد را مورد به مورد شرح مي دهد: «اول اين که کارهاي من سبک شناخته شده اي

ندارند؛ يا بهتر بگويم: در هيچ سبکي نيستند!»

در اينباره بايد گفت به خاطر تلفيقي بودن موزيک نامجو، نه تنها تهيه کنندگان و توليد کنندگان

موسيقي، بلکه مسئولان مرکز موسيقي اداره ارشاد هم تمايل چنداني به انتشار آلبوم هاي نامجو ندارند.

او توضيح مي دهد: «چون در کارهايم آواز سنتي با سبک هايي مثل راک و بلوز تلفيق شده و کليشه

هاي رايج آواز ايراني را شکسته، مسلماً حساسيت برانگيز است. تا به حال چنين موزيکي نبوده و

همه عليه اش جبهه مي گيرند.»

نامجو مشکل ديگر را اشعار کارهاش مي داند؛ انتخاب هاي او غالباً توجه برانگيز و البته دردسر ساز

از آب در آمدند، چيزي که از قبل هم پيش بيني مي شد و رد ترانه هاي او چندان غيرمنتظره نبود.

علاوه بر چند شعر از حافظ و مولوي، بيشتر اين ترانه ها از سروده هاي خود خواننده و آهنگساز

هستند. به هرحال محسن نامجو آلبوم «ترنج» اش را به اداره ارشاد ارائه کرد ولي مطابق انتظار،

نتوانست مجوز بگيرد. و حالا گرچه اين جوان نااميد از انتشار قانوني آثارش، شاهد پخش زيرزميني

CDکارهايش است ولي همچنان بر دنبال کردن سبک خود تاکيد دارد و دست از ساختن، خواندن و

نواختن بر نداشته است.

مطلب زير توسط «سندباد نجفي» يکي