سوال:
وقتي امام زمان (عج) ظهور ميكند چه كساني زنده ميشوند؟ اگر ما نباشيم امام زمان از كجا ميفهمد كه ما طرفدار او هستيم؟
پاسخ:
در
اين اينجا 2 مساله قابل طرح است: 1. معرفي اشخاصي كه در زمان ظهور امام
زمان (عج) رجعت ميكنند. 2. شناخت طرفداران و نحوه آگاهي امام ـ عليه
السّلام ـ از عقيده و افكار اشخاص.
آنچه نياز به بررسي بيشتر دارد،
بخش نخست مي باشد. به همين جهت ما در ابتدا به پاسخ فشرده قسمت دوم
ميپردازيم. آن گاه وارد بخش اول خواهيم شد.
شناخت طرفداران:
پاسخ
اين بحث واضح است، زيرا داشتن علم غيب و آگاهي از اسرار انسان و جهان، از
شئونات امام معصوم ـ عليه السّلام ـ ميباشد و امام كسي است كه علم گذشته
و آينده را دارا است و بر اعمال بندگان، اشراف و احاطه دارد. اگر چنين
نباشد نميتواند امام و حجت ميان خلق و خالق باشد. خود حضرت در توقيعي
شريف كه به شيخ مفيد (ره) صادر فرموده است، پاسخ اين سؤال را به بهترين
وجه يادآور شده است، ميفرمايد: «انا نحيط علماً بانبائكم و لايعذب عنا
شيء من اخباركم... انا غير مهملين لمرعاتكم و لاناسين لذكركم...»؛[1] ما
احاطه و اشراف كامل بر اخبار شما داريم و هيچ چيزي از اخبار شما از ديد ما
پنهان نميباشد. ما مواظب اوضاع و احوال شما هستيم و هيچ گاه ياد شما را
از خاطر نميبريم. بنابراين از اين نظر جاي نگراني وجود ندارد، زيرا حضرت
نسبت به شيعيان و دشمنان خود هرگز بيتفاوت نميباشد و تمام جريانات را
نيز باخبر است. هر كس به ميزان ايمان و معرفت خود، در ميان پيروان حضرت،
جايگاه خاص خود را دارد.
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""چه كساني در هنگام ظهور زنده ميشوند؟
بر
اساس روايات، اين مسأله اجمالاً قطعي و مسلم است كه ائمه ـ عليهم السّلام
ـ وعدهاي از مؤمنين و كفار در زمان ظهور مهدي ـ عليه السّلام ـ دوباره
زنده ميشوند. و اين موضوع به عنوان «رجعت» جزء معتقدات شيعه و ضروري مذهب
ميباشد.
توضيح مطلب اين است كه زنده شدن مردگان و بازگشت آنان به
دنيا، چون از امور غيبي مربوط به آينده است، لذا اعتقاد به آن متوقف است
بر وجود دلائل معتبر نقلي از معصومين ـ عليهم السّلام ـ . در روايات مربوط
به اين موضوع گرچه خصوصيات آن به طور كامل بيان نشده است ولي اصل مسأله
رجعت در حد تواتر از ائمه ـ عليهم السّلام ـ نقل شده است. مرحوم سيد مرتضي
در اين رابطه ميفرمايد: شيعه اماميه بر اين اعتقاد است كه خداوند به
هنگام ظهور امام زمان (عج) گروهي از شيعيان آن حضرت را كه پيشتر مردهاند،
باز ميگرداند تا به ثواب ياري و كمك به آن حضرت برسند و حكومتش را
ببينند. و هم چنين گروهي از دشمنان او را باز ميگرداند تا از آنان انتقام
بگيرد و شيعيان از مشاهدة ظهور حق و بالا گرفتن كلمه اهل آن، خشنود
گردند.[2]
علامه مجلسي (ره) نيز ميفرمايد: يكي از موضوعات اجماعي
شيعه، بلكه از ضروريات مذهب حقه، حقانيت «رجعت» است كه پيش از ستاخيز، در
زمان حضرت قائم (عج) خواهد بود و گروهي از مؤمنان كه داراي ايمان خالص
بودهاند و نيز گروهي از كافران كه داراي كفر محض بودهاند، به دنيا باز
ميگردند تا حكومت ائمه ـ عليهم السّلام ـ را ببينند.[3]
در روايات
نيز از موضوع «رجعت» به عنوان ايام الله تعبير شده است. امام صادق ـ عليه
السّلام ـ ميفرمايد: ايام الله ـ كه ماية سرور و عزت مؤمنين است ـ سه
مرحله دارد كه رجعت يكي از آن است. «ايام الله ثلاثة: يوم يقوم القائم و
يوم الكره و يوم القيامه».[4] و در حديث ديگر نيز امام صادق ـ عليه
السّلام ـ ايمان به رجعت را ضروري شمرده و ميفرمايد: «از ما نيست كسي كه
اعتقاد به بازگشت ما نداشته باشد.»[5]
امّا اعتقاد به جزئيات و
خصوصيات رجعت مثل زمان و تعداد افراد و... ضرورتي ندارد و در روايات نيز
به روشني بيان نشده است، آن چه قطعي و ضروري مذهب است اصل اعتقاد به رجعت
في الجمله است.
امّا چه كساني دوباره زنده ميشوند و به دنيا باز مي