هوافضا
 
 
تموچين محمدي

رتبه کاربر: مدیریت ارشد سایت
تعداد بحث های ایجاد شده: 501
امتیاز بحث های ایجاد شده: 1042

تعداد بازدید: 442
امتیاز بحث: 1

ناسا طرح سیستم تازه پرتاب فضایی را رونمایی کرد
1390/06/24

آژانس فضایی آمریکا ناسا از طرح موشکی که قرار است انسان را به سیارک ها، مریخ و ورای آنها ببرد پرده برداری کرده است.

این پروژه بلندپروازانه پس از چند ماه کشمکش میان ناسا و قانونگذاران آمریکایی و همچنین بحث های داخلی در کاخ سفید در مورد هزینه آن اعلام می شود.

ناسا قصد دارد نهایتا کپسولی به نام اورایون که محفظه فضانوردان خواهد بود را بر این موشک سوار کند.

این کپسول که اسم کامل آن وسیله نقلیه چندکاربردی اورایون است به همان کپسول هایی که چند دهه قبل انسان را به ماه برد شباهت دارد.

ناسا می گوید که اولین پرواز سیستم پرتاب فضایی تازه یا "اس ال اس" اواخر سال ۲۰۱۷ انجام خواهد شد.

این پرتاب بدون سرنشین و آزمایشی خواهد بود. تخمین زده می شود که تا آن زمان ۱۸ میلیارد دلار صرف این پروژه شده باشد.

چارلز بولدن مدیر ناسا گفت: "فصل بعدی داستان اکتشاف فضا توسط آمریکا امروز نوشته می شود. امروز با خوشحالی اعلام می کنم که ناسا طرح سیستم تازه فضایی را انتخاب کرده است، وسیله ای که فضانوردان آمریکایی را به اعماق دورتر فضا و جایی خواهد برد که قبلا هیچ کشور دیگری به آن نرفته، طرحی که باعث ایجاد اشتغال در داخل کشور می شود."

در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما برنامه های فضایی آمریکا دستخوش تحولاتی شده است.

آقای اوباما برخی از طرح های دوره جورج بوش برای جایگزینی شاتل را کنار گذاشته و در عوض برای انتقال فضانوردان به نقاط دورتر از مدار زمین سرمایه گذاری کرده است.

دولت باراک اوباما تصمیم گرفته است که ساخت سیستم اکتشاف فضایی کانستلیشن که طرح آن در دوره جورج بوش ریخته شده بود را لغو کند.

دولت اوباما علت این تصمیم را هزینه بیش از حد و عقب بودن از برنامه اعلام کرده است.

او سال گذشته با اشاره به افزایش شش میلیارد دلاری بودجه ناسا گفت: "به این ترتیب اکتشاف روبوتیک منظومه شمسی را گسترش خواهیم داد، که از جمله شامل اعزام کاوشگری به سوی خورشید، ماموریت های تازه به مریخ و سایر مقاصد و همچنین تلسکوپی پیشرفته که جایگزین هابل شود خواهد بود."

در اس ال اس از بسیاری از فناوری هایی که در شاتل به کار می رفت استفاده خواهد شد که از جمله موتور اصلی شاتل است اما به تعداد بیشتر.

یکی از علل این کار صرفه جویی در هزینه هاست.

آقای بولدن گفت که این پروژه نیازمند تعهد عمده مالیات دهندگان آمریکایی است: "ما به تدریج به سوی جامه عمل پوشیدن به بینش رئیس جمهور و کنگره در زمینه اکتشافات فضایی دورتر به صورتی که از نظر مالی امکان پذیر باشد پیش رفته ایم."

براساس طرح اولیه، اس ال اس خواهد توانست ۷۰ تن بار را به مداری در ارتفاع پایین ببرد اما هدف نهایی انتقال ۱۳۰ تن بار خواهد بود.

در مقایسه، بزرگترین وسیله نقلیه بازرگانی امروز، مثل آریان پنج یا "دلتای ۴ سنگین"، می توانند ۲۰ تن بار به فضا ببرند.

ناوگان شاتل های ناسا در ماه ژوئیه بازنشسته شد.

آخرین شاتلی که راهی فضا شد آتلانتیس بود.

شاتل ها برای ماموریت ها به مدار زمین به کار می رفتند اما قابلیت بازگشت به زمین را داشتند، تنها فضاپیمایی که قادر به این کار بود.

آمریکا اکنون برای انتقال فضانوردان به فضا به موشک های روسی سویوز تکیه می کند.

این سازمان از بخش خصوصی دعوت کرده است خدمات حمل و نقل به ایستگاه فضایی ارائه کنند.

اما موشک های بخش خصوصی تا اواسط دهه آماده پرتاب نخواهند بود. به علاوه هیچ یک از آنها قادر به حمل فضانوردان نیستند.

به هرحال ناسا امیدوار است با سپردن این وظیفه به بخش خصوصی بتواند بودجه اش را صرف اس ال اس و اورایون کند.

نظرات کاربران
ترتیب نظرات: جدیدترین به قدیمی ترین
وحيد فارغی (1390/06/26 15:29:15)
اگر به ياد بياوريم كه آن زمان جنگ سرد در داغ‌ترين لحظات تاريخي خود قرار داشت، حضور نيروي هوايي ايالات متحده آمريكا در كنار ناسا براي طراحي چنين فضاپيمايي كه بتواند بارها به فضا سفر كند و تعداد زيادي خدمه را نيز با خود به فضا ببرد، عجيب به نظرمان نخواهد رسيد، چرا كه در آن زمان ارتش آمريكا در فكر ايجاد نيروي فضايي خود بود؛ طرحي كه بعدها با توافق‌نامه‌هاي متعدد بين‌المللي منتفي شد. ناسا نيز از حضور نيروي هوايي در اين پروژه به دليل قدرت اقتصادي و نفوذ سياسي فراوان آنها، خشنود بود و از اين ماجرا استقبال مي‌كرد. هنگامي كه دوران آپولوها در حال اتمام بود، سياست‌هاي فضايي آمريكا در بخش پروازهاي سرنشين‌دار توسط پرزيدنت نيكسون به مدارگردي در اطراف زمين محدود شد تا بودجه‌هاي كلان برنامه‌‌هاي جاه‌طلبانه‌اي مثل سفر انسان به مريخ، صرف كارهاي مهم‌تري البته از نظر وي و مشاورانش گردد. همه اين رويدادها و تصميم‌گيري‌ها در نهايت به نفع تخيل تازه پرداخته شده‌اي از آب درآمد كه در سال‌هاي بعد به بزرگ‌ترين دستاورد فناورانه آمريكا در فضا تبديل مي‌شد. ابتدا طرح‌هاي فراواني مطرح بود. اما عقيده بر اين استوار شد كه وسيله حمل و نقل فضايي آينده بايد از نقطه نظرهاي هزينه ساخت، هزينه بهره‌برداري و توانايي براي ارسال وزن بيشتر محموله به فضا، بهينه از آب درآيد. اين ليست پر و پيمان نيازمندي‌ها از يك طرح بزرگ سرچشمه مي‌گرفت. آمريكا قصد داشت بزرگ‌ترين سازه و به عبارت امروزي ايستگاه فضايي را در مدار زمين بسازد تا پايگاهي براي مراقبت از فضا در دوران جنگ سرد و سفرهاي جاه‌طلبانه به آنسوي مدار ماه در منظومه شمسي باشد. اين بود كه طرح مدارگردي كه بتواند در جو زمين مانند يك گلايدر پرواز كند با بوسترهاي كمكي كه احتمالا سوخت جامد بسوزانند، روي ميز قرار گرفت و شكل عوض كرد و قيافه تغيير داد تا اين‌كه شبيه آن چيزي شد كه ما امروز شاتل فضايي مي‌شناسيم. اولين شاتل فضايي در واقع هيچ‌گاه به فضا نرفت. اينترپرايز يك مدل از شاتل فضايي بود كه براي آزمايش بخش پرواز در جو زمين و فرود در فرودگاه ساخته شده بود. به همين دليل اين شاتل فضايي فاقد كاشي‌هاي عايق حرارتي و موتور بود. اواخر سال ۱۳۵۶شاتل اينترپرايز سوار بر يك بوئينگ ۷۴۷ براي اولين‌بار پرواز را آزمود. طي 5 پرواز بر دوش هواپيماي پهن پيكر بوئينگ ۷۴۷ موارد بسياري از جمله توانايي هدايت و كنترل شاتل براي فرود آوردن آن بر باند فرودگاه مورد آزمايش قرار گرفت. دومين شاتل فضايي كه از كارخانه سازنده خود بيرون آمد، تفاوت‌هاي عمده‌اي با اينترپرايز داشت. اين تفاوت‌ها تنها به دليل عملياتي بودن شاتل فضايي كلمبيا نسبت به آزمايشي بودن اينترپرايز نبود، بلكه در فرآيند طراحي و ساخت كلمبيا ايده‌ها و مشكلات جديدي رخ نشان دادند كه باعث شد اساسا كلمبيا با اينترپرايز تفاوت داشته باشد. اولين مأموريت شاتل كلمبيا در فروردين ۱۳۶۰ اولين پرواز فضايي شاتل‌هاي فضايي نيز بود. اولين پرواز شاتل فضايي كلمبيا را مأموريت STS-1 مي‌نامند. ما امروز شاهد مأموريت جاري STS-135 هستيم و اگر به خاطر آوريم كه مأموريت STS-L51 هيچ‌گاه نتوانست جو زمين را پشت سر بگذارد، در خواهيم يافت كه 5 شاتل‌ فضايي ساخته شده، توانسته‌اند ۱۳۴ بار حضور در فضا را تجربه كنند. 5 شاتل فضايي كلمبيا (نخستين پرواز در سال ۱۳۶۰)، چلنجر (نخستين پرواز در سال ۱۳۶۲)، ديسكاوري (نخستين پرواز در سال ۱۳۶۳)، آتلانتيس (نخستين پرواز در سال ۱۳۶۴) و نهايتا انديور (نخستين پرواز در سال ۱۳۷۱) از زمان ساخت خود به اسبان قدرتمند برنامه‌هاي فضايي سرنشين‌دار ايالات متحده آمريكا تبديل شدند. اين 5 برادر در دوران 30 ساله خود، خدمات فراواني در راستاي كاوش‌هاي فضايي و تجهيز 2 ايستگاه فضايي مير و بين‌المللي داشته‌اند. تعمير تلسكوپ فضايي هابل و برخي از ماهواره‌هاي در راه مانده، بازگرداندن ماهواره‌هاي مستعمل به زمين، تزريق خيلي از كاوشگران سياره‌اي كه اين روزها سيارات دور و نزديك منظومه شمسي را براي يافتن پاسخ‌ پرسش‌هاي بزرگ ما مي‌كاوند و انجام صدها مورد آزمايش زيستي و شيميايي در فضا توسط فضانوردان دانشمند، از دستاوردهاي پر افتخار آنها بوده است. اما اين خانواده پرافتخار روزهاي تلخي را نيز تجربه كرده است. با آن‌كه هنوز چند روزي مانده بود تا كاركنان ناسا پنجمين سالگرد به خدمت گرفتن شاتل‌هاي فضايي را جشن بگيرند اما عمليات فشرده و حجيم آماده‌سازي شاتل جوان چلنجر تمام توان و تمركز فكري آنها را به خدمت گرفته بود. بيست و پنجمين پرواز شاتل‌هاي فضايي و دهمين مأموريت فضايي چلنجر در راه بود. ثانيه‌ها يكي پس از ديگري گذشت تا اين‌كه غرشي مهيب پايگاه پرتاب فضايي كندي را به لرزه درآورد. غريو شادي مردمي كه با افتخار اين صحنه دلهره‌آور را تماشا مي‌كردند فضا را پر كرده بود تا اين‌كه ۷۳ ثانيه پس از آغاز پرواز، ناگهان چلنجر در برابر ديدگان هزاران تماشاچي حاضر در محوطه و ميليون‌ها نفري كه صحنه پرتاب را به‌طور مستقيم از تلويزيون تماشا مي‌كردند، منفجر شد و همه 7 فضانورد آن جان باختند. پس از فاجعه چلنجر، شاتل‌هاي فضايي بيش از ۸۰ بار ديگر به فضا پريدند. مأموريت STS-170 را شاتل كلمبيا، بزرگ‌ترين برادر ناوگان شاتل‌ها بر عهده گرفته بود. عمليات پرتاب، تزريق در مدار، پهلو گرفتن در كنار ايستگاه فضايي و بازگشت به زمين بخوبي انجام شده بود و مشكلي خود را نشان نمي‌داد. در لحظات حساس ورود شاتل به جو زمين و هنگامي كه دما در برخي نقاط شاتل تا هزاران درجه سانتي‌گراد بالا مي‌رود، يك صدمه كوچك در كاشي‌هاي سراميكي عايق بال چپ كلمبيا، يك فاجعه بزرگ ديگر را رقم زد. باز هم يك شاتل در آسمان كشور آمريكا منفجر شد تا بر همگان ثابت شود كه فضانوردي پس از چهل و اندي سال از آغاز آن هنوز كاري خطرناك است. مرگ ۷ فضانورد حاضر در شاتل فضايي كلمبيا با احتساب 7 كشته شده قبلي، از شاتل‌هاي فضايي يك قاتل بزرگ ساخت كه قلب هر فضانورد و البته وابستگان آنها را در تمامي پرتاب‌هاي بعدي شاتل‌ها، بشدت به تپش وامي‌داشت.


 1  
تمام حقوق برای سایت Tamoochin.com محفوظ است
©2024 Tamoochin.com | TCOM