اين عکس  يکي از کهن ترين مجموعه هاي شطرنج را نشان مي‌دهد که در نيشابور کشف شده و متعلق به سده ي دوازدهم ميلادي يعني حدود نهصد سال پيش است. اين مجموعه اکنون در موزه ي متروپوليتن نيويورک قرار دارد.

 

 

بر اساس منابع ادبي و نيز آثار باستاني يافته شده ريشه ي شطرنج به سرزمين هند بازمي‌گردد. از سال 600 پس از ميلاد رد پاي شطرنج در ايران ديده مي‌شود. فردوسي در شاهنامه ريشه ي اختراع شطرنج را سوگواري شهبانويي بيان مي‌کند که يکي از پسرانش در جنگ با پسر ديگرش کشته شده است و مهره هاي شطرنج در دو سو تعبيري از لشکرهاي اين دو فرزند است.

فردوسي همچنين نحوه ي معرفي بازي شطرنج به ايران را به اين گونه شرح مي‌دهد که فرمانرواي هند اين بازي را، به عنوان يک چالش و مبارزه طلبي، همراه با نماينده ي خود به دربار ايران مي‌فرستد و ميزان ماليات خود به ايران را مشروط بر کشف راز و نحوه ي اين بازي در دربار ايران مي کند. اين داستان را در شاهنامه مي توانيد در اينجا بخوانيد.
عکس بالا يکي از کهن ترين و در عين حال کامل ترين مجموعه هاي شطرنج به جاي مانده از دوران کهن است. مهره هاي به جا مانده از اين مجموعه شامل هفده مهره ي فيروزه اي و پانزده مهره ي بنفش رنگ است. مهره ي شاه به صورت تخت شاهي بزرگي در ميانه ي ميدان نشان داد.