1389/09/17

 

مي گويند عشق يک تعهد نيست يک انتخاب است انتخابي لحظه به لحظه

چون عشق واقعي زماني و بين دو انساني اتفاق مي افتد که باهم و دست در اغوش هم به سوي يک مقصد در حرکت اند مقصدي بنام کمال والاترين مرتبه زيبايي، خوبي، دانايي، در يک کلام بهترين همه چيز، خداوند. 

فقط و فقط در اين صورت است که خط زماني زندگي دو انسان تا ابد بر هم منطبق مي شود که از نقطه و مبدا خواست براي حرکت به سمت خوبي و زيبائي مطلق اغاز شود و به مقصد نهايت خوبي و زيبايي هرلحظه ادامه يابد در اين صورت در هر نقطه اين خط يا هر لحظه اين دو راه اين دو زندگي يگانه اند که عشق همان يکي شدن براي حرکت و سلوک به يک مقصد ارزشمند است و بالاترين لذت زندگي مگر جز حرکت به سوي کاملتر شدن است و معناي مذهب مگر جز راهي است که به سوي نهايت خوبي و زيبايي ختم مي شود در اين صورت عشق تعهد ناگزير دو انسان براي باهم بودن نيست انسانهايي که گرچه از لحاظ فيزيکي در کنار هم زندگي مي کنند ولي خود واقعيشان بينهايت از هم دور است،بلکه انتخاب ازادانه و بهترين انتخاب براي هر لحظه زندگي است. 

 دليل ناپايداري تمام عشق ها همين عدم درک مقصد مشترک يا انتخاب مقصد نادرست است که در اين صورت دو خط زماني که از يک نقطه اغاز مي شود چون يک مقصد ندارند تبديل به دو خط واگرا شده و رفته رفته از هم دور مي شوند وبه جايي مي رسند که انقدر از هم دورند که هيچ تعهدي نمي تواند انها را در کنار هم نگه دارد 

اين است مشکل تمام عشق هايي که برخلاف سرشت واقعي دوست داستن لحظه اي و ناپايدارند ولي 

عشق واقعي از جنس خود زندگي است 

يا زندگي واقعي از جنس عشق است 

و هر دو از جنس خداوندند ابدي و بينهايت 

و زندگي با عشق رقص دو جلوه از زندگي  است دست در دست هم بسوي خداوند.